بدون شک احساسات یکی از ابزارهای مهم در رهبری است. شادی، اشتیاق و اشتیاق می تواند یک تیم را پر از انگیزه کند، در حالی که حس رفاقت باعث افزایش ارتباطات و همکاری بین اعضای تیم می شود.
اما گاهی اوقات نباید این احساسات را در چهره خود نشان دهید و به اصطلاح پوکر فیس را حفظ کنید. این جایی است که ممکن است از خود بپرسید، “چگونه می توانم چهره پوکر را در محل کار حفظ کنم؟” یا “چگونه و چه زمانی نباید احساسات را در چهره خود نشان دهیم؟” ماهرترین مدیران و رهبران تشخیص می دهند که چه زمانی نشان دادن حالات چهره برای آنها مفید است و چه زمانی نشان ندادن حالات صورت می تواند برای آنها مفید باشد.
گاهی اوقات نشان دادن احساسات می تواند نتیجه معکوس داشته باشد. به طور کلی، چه در یک جلسه مهم باشید، چه در حال بررسی عملکرد یک کارمند یا هر کار دیگری در محل کار، کنترل آگاهانه و ابراز واکنش های احساسی خود می تواند یک چالش بزرگ باشد.
داشتن چهره ای رواقی به معنای سرکوب احساسات یا بی صداقتی نیست. این را می توان تمرین تنظیم احساسات در موقعیت های تاکتیکی و آگاهی از زبان بدن و صورت دانست. در این مقاله در مورد این موضوع و نحوه کنترل احساسات و نشان دادن آنها بر روی صورت صحبت خواهیم کرد.
موقعیت هایی را برای نشان دادن عاقلانه احساسات انتخاب کنید
پوکری بودن در هر موقعیتی صدق نمی کند و همچنین نباید یک رویکرد ثابت برای برقراری ارتباط باشد. پنهان کردن بیش از حد احساسات خود اغلب باعث می شود کمتر قابل اعتماد، دوست داشتنی و صادق به نظر برسید. اعضای تیم، همکاران و مشتریان باید ببینند که چگونه واکنش نشان می‌دهید تا بتوانند به شما اعتماد کنند و به شما تکیه کنند. بنابراین، برای اینکه بفهمید چه زمانی باید یک چهره پوکر باشید، این سوالات را از خود بپرسید:
- آیا ابراز احساسات به من در رسیدن به اهدافم کمک می کند؟ اگر می خواهید دایره افراد اطراف خود را گسترش دهید، پنهان کردن احساسات و پوکری بودن برای شما کارساز نخواهد بود. اما اگر در جلسه ای هستید و قرار است در مورد موضوعی بحث کنید، پنهان کردن احساسات روی صورتتان می تواند مفید باشد.
- نقش من در گفتگو چیست؟ برای مثال، اگر جلسه ای را مدیریت می کنید، می خواهید با اعتماد به نفس و قاطعیت بیشتری ظاهر شوید. در این میان شما به عنوان یک شرکت کننده در جلسه می خواهید با ابراز احساسات آغوش خود را برای پذیرش تعدادی از خواسته ها نشان دهید.
- آیا نشان دادن احساساتم اشکالی ندارد؟ در مورد مزایا و معایب نشان دادن احساسات در محل کار، باید به این فکر کنید که آیا بهتر است رویکرد محتاطانه‌تری در پیش بگیرید یا اینکه زیاده‌روی کنید اشکالی ندارد. در این میان علاوه بر در نظر گرفتن سبک شخصی خود، باید سعی کنید اعتبار خود را نیز از دست ندهید.
- استانداردهای افراد یا سازمانی که با آنها کار می کنم چیست؟ فرهنگ ها و گروه های مختلف انتظارات متفاوتی از ابراز احساسات دارند. رفتار خود را بر اساس آن تنظیم کنید.
کلمات خود را سبک نگه دارید
برخی جملات و گفته ها می توانند احساسات و نیت شما را پنهان کنند. بنابراین، ایده خوبی است که در موقعیت های حساس و استراتژیک در محل کار، اظهارات خود را کم کنید و با کنترل واکنش های خود و حفظ چهره پوکر، همه چیز را به نفع خود تغییر دهید.
همانطور که در طول روز با افراد مختلف تعامل دارید، سعی کنید خود را در موقعیت های مختلف تصور کنید. زمانی که عصبی، مضطرب یا استرس دارید، به دنبال الگوهای رفتاری آرامش بخش باشید.
در این مواقع، ممکن است انگشتان خود را بین موهایتان بگذرانید، روی صندلی خود بی قرار شوید یا از تماس چشمی خودداری کنید. برخی از افراد هستند که در موقعیت های استرس زا تمایل به جویدن ناخن دارند و این می تواند برای آنها چالش برانگیز باشد.
در صورت امکان رفتار خود را در موقعیت های مختلف مشاهده کنید و به مرور این رفتارها ادامه دهید تا پیشنهادات مفیدی دریافت کنید. همچنین می‌توانید از یک مشاور یا همکار مورد اعتماد بخواهید که الگوهای رفتاری را که متوجه شده‌اند و شما از آن بی‌خبر هستید، گزارش دهد.
مراقب زبان بدن خود باشید
وقتی انتخاب می‌کنید که در مناسبت‌هایی چهره‌ای رواق بپوشید، مطمئناً نمی‌خواهید آن‌قدر عبوس و سرد ظاهر شوید. اگر در این مواقع بتوانید گرما را با حالات صورت خود منتقل کنید، موفق تر خواهید بود. چند نفس آهسته و عمیق بکشید تا خود را آرام کنید و تمام تنش های ذهنی را رها کنید.
سعی کنید اطرافیانتان را آرام و خونگرم ببینید. اگر احساس استرس یا اضطراب می کنید، ممکن است ناخواسته به چیزی نگاه کنید یا به آن خیره شوید، بنابراین سعی کنید روی نقطه ای در دوردست تمرکز کنید تا ماهیچه های چشم خود را آرام کنید.
لحن کلمات نیز در نشان ندادن احساسات روی صورت مهم می شود. آهسته و پیوسته صحبت کنید. گاهی اوقات عصبانیت یا ترس نتیجه تند صحبت کردن است، پس آهسته صحبت کنید. به دنبال عبارات خنثی باشید که مکالمه را پیش می برد، مانند “جالب” یا “می توانید در مورد… بیشتر توضیح دهید”. اما سعی کنید کنترل مکالمه را از دست ندهید.
احساسات درونی خود را کنترل کنید
هر چه بهتر احساسات درونی خود را کنترل کنید، بیان احساسات و کلمات برای شما آسان تر خواهد بود. برای آرام کردن سیستم عصبی خود می توانید از تکنیک های زیر استفاده کنید:
- تکنیک های اساسی: از 100 به عقب بشمارید، پنج شی در اتاق را که رنگ خاصی دارند شناسایی کنید یا دستان خود را باز و بسته کنید.
- تجسم: به صحنه ای آرام مانند ساحل یا جنگل فکر کنید و سعی کنید خود را در آن محیط تصور کنید.
- قرار گرفتن در معرض سرما: یک لیوان آب یخ بنوشید، یک تکه یخ را در دهان خود نگه دارید یا آب سرد را روی صورت خود بپاشید.
به یاد داشته باشید، داشتن چهره ای رواقی به معنای سرکوب احساسات یا رفتار مانند یک روبات نیست. اجتناب از حالات چهره به معنای توجه به زبان بدن برای برقراری ارتباط موثر و دستیابی به اهداف است. به توانایی خود در حفظ آرامش و خونسردی بدون توجه به چالش هایی که بر سر راه شما قرار می گیرد، اعتماد کنید.